نقش نظریه‌های ضمنی هوش در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مقطع متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نظریه‌های ضمنی هوش در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان صورت گرفت. روش پژوهش، همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه مدارس خاص (نمونه دولتی و شاهد) شهر مشهد در سال تحصیلی 93-92 بودند که تعداد 332 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل مقیاس نظریه‌های ضمنی هوش (ITIS) بود که روایی و پایایی آن احراز گردیده بود. معدل کل دانش‌آموزان نیز به عنوان نمره موفقیت تحصیلی در نظر گرفته شد. داده‌های پژوهش با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. 1- رابطه عامل ذاتی هوش و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان منفی و معنادار بود (001/0p